Alles valt op zijn plek

geplaatst in: Melges32, ROST, Sailing | 0

De winter is niet mijn favoriete seizoen. De dagen zijn kort, meer stormen en het is te koud om lange periodes achter elkaar op het water te zijn. Zeilkleding is tegenwoordig heel erg goed maar je eindigt meestal als een michelin mannetje met koude handen, want daar ontkom je toch niet aan. Kortom, in de winter wordt er stuk minder gevaren. 

Dit geeft wel de kans om te evalueren, plannen, cursussen te volgen en het is natuurlijk niet overal op de wereld winter. 

Evalueren
Welke doelen had ik in het begin van het jaar? Heb ik die gehaald? En waarom wel of niet? Heb ik dingen bereikt die ik niet als doel had? Ja, de meeste doelen heb ik gehaald. In bijna alle opzichten ben ik verbeterd en veel all-rounder geworden in het “grote boten” zeilen. 

Maar de prestatiedoelen die ik gesteld had voor de F18 bijvoorbeeld, heb ik niet gehaald. Zoals jullie hebben kunnen lezen in de vorige stukjes ging dit alles behalve soepel. Maar door de problemen die we met de rompen en het zeilplan hadden heb ik wel heel veel geleerd over materiaal. Iets wat ik niet per se als doel had. 

Dit zijn natuurlijk de standaard evaluatie vragen maar het is denk ik ook goed om nog even verder uit te zoomen en te bedenken waar ik met deze doelen naartoe wou werken. En wil ik dat nog steeds? De conclusie: ja dat wil ik nog steeds! Nog meer zelfs! Alleen wel specifieker, daarom ga ik me nog meer focussen op tactiek en strategie. 

Plannen
Hoe focus je meer op tactiek en strategie? Door het veel te doen natuurlijk. Ik ben daarom op zoek gegaan naar zeilprojecten waar ik als tacticus of navigator aan de slag kon. De Melges 32 kon dus gewoon door gaan. Maar daar moest nog wel wat bij. Dat betekent veel appen, bellen, mailen en heel veel mensen benaderen die me misschien verder konden helpen. En toen ging het opeens heel snel van “ik wil meer wedstrijden in de agenda” naar “een jaar heeft veel te weinig dagen” 

Volgend jaar staat in ieder geval al op de agenda:

  • Vijf evenementen op de Melges 32 als tacticus met hetzelfde team als vorig jaar. 
  • De Nederlandse wedstrijden en een paar hele mooie offshores met ROST (Rotterdam Offshore Sailing Team) als tacticus. Over dit team zal ik de volgende keer wat meer vertellen.

Cursussen
Vorig jaar heb ik de yachtmaster offshore cursus gedaan, dit jaar is het meer een thuis studie geworden. Er zijn heel veel boeken over wedstrijdzeilen, meteorologie e.d. geschreven en ik ben begonnen om er zo veel mogelijk te lezen. Daarna komt de kunst om uit elk boek de nuttige informatie te halen en die te combineren met de informatie uit andere boeken om zo een mooi theoretisch framework op te bouwen. 

Daarnaast heb ik een offshore sea survival training gevolgd. De theorie was niet zo heel speciaal, het meeste had ik al eerder gehoord tijdens EHBO-cursussen of bij de yachtmaster van vorig jaar. Maar het was heel nuttig en leerzaam om een keer mee te maken hoe het is om met hoge golven in een reddingsvlot te moeten komen en om te leren hoe je zo lang mogelijk warm blijft als je lange tijd in het water ligt. Verder pak je heel veel kleine tips op die je hopelijk nooit nodig hebt maar wel je overlevingskansen vergroten in een noodsituatie. Het hoogtepunt was de helikopter crash simulator die we gebruikten om situaties te trainen waarin je in de boot zit als die zinkt, of over de kop gaat.

Buitenland
Gelukkig is het niet op de hele wereld koud tijdens de Nederlandse winter. Zo ben ik begin januari anderhalve week op Lanzarote geweest om daar de WASZP (een versimpelde moth) te coachen. Ik kon het natuurlijk niet laten om daar zelf ook een rondje te varen. 

Het eerst volgende op de agenda is de Caribbean 600, een race van (zoals de naam al zegt) 600 mijl die start in Antigua. Hier zal ik varen als navigator. 

Oftewel: ik heb zin in 2019!

Vaarwelkom, Jolbert

 

Flying around in the Waszp

 

Offshore safety training