Wat een fantastisch zeiljaar was het weer! Ik heb veel getraind, geweldige wedstrijden in het westen, zuiden en zelfs het verre oosten gevaren, zowel inshore als offshore, samengewerkt met grote namen, prijzen gewonnen en ook weer een wereldkampioenschap op mijn naam mogen schrijven.
Drie teams stonden daarbij centraal:
1) Met ROST (Rotterdam Offshore Sailing Team) heb ik het Nederlandse circuit gevaren zoals de North Sea Regatta en een aantal hele mooie offshore zeilwedstrijden waaronder de legendarische Fastnet race.
2) Met de Melges 32 hebben we in Zuid-Europa onze Wereldkampioenschap titel weer succesvol verdedigd.
3) Met de Seawolf heb ik zowel in Hong Kong als in China het podium gehaald.
ROST (Rotterdam Offshore Sailing Team)
ROST is een initiatief van zeilvereniging de Maas en het transportbedrijf van Uden. Het team staat onder leiding van drievoudig Volvo ocean race zeiler Gerd-Jan Poortman. Het doel van het team is jong talent een kans te geven om zich te ontwikkelen in het offshore zeilen. Dit jaar was ik de tacticus.
Eigenlijk hebben we met dit team afgelopen jaar meer meegemaakt dan ik jullie hier kan vertellen zonder pagina’s vol te schrijven.
We hebben een erg succesvol jaar achter de rug. We hebben zowel het ONK (Open Nederlandse Kampioenschap) als de RORC Cervantes Trophy race, de Vuurschepenrace, de North sea race, de North sea regatta en de RORC Cowes Dinard st Malo race gewonnen!!!
Maar het mooiste van team ROST vond ik toch de deelname aan de legendarische
Fastnet race.
De Fastnet race is net als de Carribean 600 die ik afgelopen voorjaar gevaren heb een non-stop zeilwedstrijd van 600 mijl. En daarmee houdt de vergelijking dan ook op. Een andere route, andere plek, compleet andere wind omstandigheden en vooral ook een hele andere temperatuur. Waar ik in het voorjaar in de Carribean soms alleen maar een shirt en korte broek aan had, werden hier het thermo ondergoed en de fleece lagen onder het zeilpak toch heel erg gewaardeerd.
In totaal deden er 440 boten mee aan de race waarvan 40 in onze klasse. Al deze boten starten vlak achter elkaar in Cowes, waarna we door een vrij krap kanaal moeten voordat we op zee uitkomen. Je kan je wel voorstellen dat dit met 440 boten van alle soorten en maten een flinke uitdaging is. Dus het doel was niet alleen om heel snel het kanaal uit te komen, maar ook veilig, zonder aanvaringen. Als tacticus heb ik op dit stuk toch wel even gezweet.
Eenmaal uit het kanaal ging de focus al snel naar het volgende belangrijke stuk: we zouden een groot gebied zonder wind krijgen. De afweging was omvaren voor meer wind, of minder meters met minder wind. Omdat wij verwachtten dat er heel weinig wind zou zijn kozen we voor de optie omvaren met meer wind. Gelukkig was dit de goede beslissing!
De wind nam weer toe en we konden bijna in een rechte lijn de rest van de baan volgen. De focus ging dus ook van slim varen naar vooral heel hard varen. Na 61 uur zeilen, iets te weinig uur slaap en een flink aantal liter water van boven en van onder later kwamen midden in de nacht over de finish in Plymouth. We werden uiteindelijk 14devan 440 boten. Eenmaal aan land snel naar het vliegveld, want Fieke (mijn niet zo’n kleine zusje) ging trouwen.
Melges 32
In de Melges 32 zijn we weer corinthian Wereldkampioen geworden! De Melges was een goede toevoeging op het programma van ROST. Waar we bij ROST dit jaar voornamelijk focuste op de langere offshore zeilwedstrijden, vaar ik bij de Melges kortere wedstrijden. Ze zijn ongeveer 35 min tot een uur per stuk en je vaart er meerdere op een dag. Korter betekent dat elke meter het verschil kan zijn tussen de eerste of tiende plek. Waar met de offshore wedstrijden snelheid en strategie heel belangrijk zijn gaat de focus op een kleine baan meer naar de start, tactiek en boat handling.
Hong Kong en China
“Hoi Jolbert” “Heb je wat te doen dit najaar?” Zo begon dit avontuur, met twee korte berichtjes. Voor ik het wist was ik in Hong Kong op een 42 voet raceboot met 12 man waarvan er maar 4 inclusief ik zelf Engels sprak. De rest sprak alleen maar Chinees (Mandarijn). Twee van de vier Engelssprekende spraken gelukkig ook Chinees. Zij moesten dus ook alles vertalen. In een team is dit toch best heel lastig, dus ik heb snel een aantal cruciale Chinese woorden geleerd: Oploeven = sang, afvallen = shia, langzaam = man man, vieren =vang, aantrekken = sow, snelheid = soto, stop = ting.
Ik verbaasde me er over wat je met maar 7 woorden kan bereiken. In dit geval was het zeker “less is more”. Het was de kunst om alles zo simpel en duidelijk mogelijk te houden.
Blijkbaar deden we dit goed: we werden 1stein de China Coast week in Hong Kong en een maand later werden we 2deop de China Cup in Shenzhen (China). Dit klinkt nu als of alles heel soepel en makkelijk ging. Maar dit was niet altijd het geval… er waren genoeg momenten waar er iets fout ging omdat de vertaling niet duidelijk was. De meest grappige was toen er gevraagd werd of ze voor mij een vegetarische lunch konden regelen. Die dag had iedereen op de boot droog stokbrood en een paar croissantjes. Blijkbaar lag vegetarisch en frans brood heel dicht bij elkaar in de vertaling.
Ik heb weer een hoop geleerd over cultuur verschillen, teams en voornamelijk het belang van begrip en duidelijkheid.
Op naar het volgende seizoen!
Vaarwelkom, Jolbert