Jolbert: Hardlopen, Vliegen en… Zilver op EK

geplaatst in: Uncategorized | 0

In de vorige nieuwsbrief hebben jullie kunnen lezen dat ik mijn agenda volledig heb omgegooid en mijn bakens heb verzet. Zo ben ik de Schuttevaerrace en 2 senioren EK’s gaan varen.

 

Schuttevaerrace in J109 (met 5 man)

De Schuttevaerrace is een wedstrijd waarin prestaties van zeilers, hardlopers en fietsers worden gecombineerd. Om precies te zijn: 155 nautische mijlen zeilen, 30 km hardlopen en 130 km fietsen en dat alles binnen 48 uur. De start was hardlopen in Stavoren en de race ging langs de verschillende Waddeneilanden. Aan boord waren ondermeer Roy Heiner (welbekend zeiler) en ook een hardloper die nog nooit had gezeild. Dit was leerzaam en had ik voor geen goud willen missen.

 

EK moth (eenmans vliegend)

Het doel was hier niet zo zeer om te presteren maar om veel te leren en mensen te ontmoeten in de wereld van vliegende boten. Wat een ervaring om met 60 vliegende boten over een startlijn te komen of om met 10 man tegelijk bij een gate te komen.… Alles gaat zo snel!

Uiteindelijk eindigde ik op een 35ste plek van de 70 boten. Hier ben ik zeer blij mee aangezien ik nog geen vliegende tacks kan maken en een groot deel van de vloot wel. Oftewel als ik overstag wil gaan moet ik de Moth laten zakken, overstag en dan weer ‘ opstijgen’. Terwijl de meer ervaren Moth zeilers in de lucht kunnen blijven. Ik kan trouwens wel al vliegend gijpen. Tijdens het evenement heb ik genoeg af kunnen kijken om de komende tijd zelf aan de slag te kunnen  met de Moth. Er is nog heel veel te doen.

16_27883  ©Th.Martinez/Sea&Co.   MAUBUISSON - FRANCE. 23 Juin 2016.  2016 MOTH EUROPEAN Championship. Championnats d'EUROPE de Moth International.  Day 4.

EK F18 (twee-mans catamaran)

Begin dit jaar werd ik gevraagd door Frank de Waard om samen met hem het EK F18 te varen in Brest. Dit aanbod nam ik natuurlijk graag aan. Hij is een ervaren F18 bemanning. Het was al twee jaar geleden dat ik voor het laatst op een F18 had gevaren. Dus ik stapte niet in de auto met hele hoge verwachtingen voor dit evenement. Tijdens de drie dagen training voor het evenement liep alles vlot en soepel. Frank en ik konden goed op elkaar inspelen en de snelheid van de boot was goed. Dat bleek ook uit de resultaten van de eerste dag, we stonden gewoon op de tweede plek! En de tweede dag stonden we zelfs op de eerste plek. We konden het zelf amper geloven. En dan te bedenken dat er 13 verschillende landen meededen. Gedurende het evenement voeren we wel 5 eerste plekken in de totale 15 wedstrijden. In de andere wedstrijden zaten we er ook goed bij. Dit zorgde ervoor dat we elke dag in de top 3 stonden. Op de laatste dag konden we al niet meer uit de top 3 vallen, de eerste plek was helaas ook niet meer haalbaar. De Belgen waren al van de eerste plek verzekerd. Maar tussen ons nummer 2 (Frank en ik) en nummer drie (de Nederlanders Elke en Jeroen) was het spannend. Alles zou bepaald worden in de laatste lange afstandswedstrijd. We begonnen goed, we lagen een bootje of 10 voor de nummer drie en we mochten 1 boot achter ze eindigen om tweede te worden. Maar onder de karakteristieke brug van Brest viel bij ons de wind compleet weg, terwijl onze tegenstander, op 10 cm langs ons voer met wind. Toen we eindelijk bij de brug weg waren lagen we 15 boten achter. De rest van de wedstrijd hebben we voor elke cm gevochten en 50 m voor de finish lagen we eindelijk 1 plek achter onze tegenstander. En oh wat blij waren we met onze zilveren medaille!! 

Vaarwelkom Jolbert

 

IMG_1236